Białaczka kocia.
Białaczka kocia wywołana jest wirusem białaczki kociej (FeLV, Feline Leukemia Virus), należącym do retrowirusów. Wszystkie retrowirusy, łącznie z kocim wirusem niedoboru immunologicznego (FIV) i ludzkim wirusem niedoboru immunologicznego (HIV), produkują enzym, który pozwala im wstawiać kopie własnego materiału genetycznego w komórkach, do których wniknęły. Chociaż spokrewnione, wirusy FeLV i FIV różnią się na wiele sposobów, łącznie z ich wyglądem: FeLV jest bardziej okrągły, a FIV wydłużony. Oba wirusy różnią się również genetycznie.
Koty ulegają infekcjom FeLV pod każdą szerokością geograficzną, zarówno domowe, jak i rasowe, ale częstość występowania zakażenia różni się w zależności od ich wieku, zdrowia, warunków i stylu życia. W przypadku hodowli białaczka kocia została skutecznie wyparta dzięki programowi szczepień ochronnych, i jeśli nowi opiekunowie nie zaniedbają szczepienia swoich kotów, te wychodzące spod skrzydeł hodowcy powinny do końca swojego życia pozostać wolne od FeLV.
Białaczka nie jest chorobą, którą możemy przynieść „na butach”. Wirus FeLV ginie poza organizmem kota w ciągu kilku minut, żeby się zarazić, koty muszą mieć ze sobą bezpośredni kontakt. Wirus rozprzestrzeniany jest przede wszystkim przez ślinę zarażonego kota, koty zarażają się podczas wzajemnej pielęgnacji, czy w trakcie walk o kocice bądź terytorium (ugryzienia). Zarażony kot wydala wirusa także z kałem, moczem, czy łzami, a zarażone kotki wydalają go również z mlekiem, zarażając swoje kocięta. Białaczka jest chorobą jedynie kotowatych, ani człowiek, ani zwierzęta innych gatunków nie mogą się nią od kota zarazić.
Okres utajenia po zarażeniu jest bardzo różny, od kilku tygodni do nawet kilku lat. Choroby wywoływane przez wirus białaczki kociej obejmują silne osłabienie odporności, anemię, zapalenie stawów i nerek, choroby układu rozrodczego i nerwowego, oraz choroby nowotworowe. Najczęstszą z chorób spowodowanych wirusem FeLV jest niedokrwistość aplastyczna, której głównym objawem jest jest stałe chudnięcie kota, staje się on apatyczny, traci apetyt. Objawom tym towarzyszy powiększenie węzłów chłonnych i często niewielka gorączka. W miarę upływu czasu organizm kota słabnie i staje się podatny na różne infekcje, takie jak zapalenie dróg oddechowych, uszu, dziąseł czy przewodu pokarmowego. W dalszym przebiegu choroby może dojść do powstania mięsaków limfatycznych (zmiany nowotworowe) po podaniu niektórych szczepionek, i zmiany nerwowe (nietrzymanie moczu, niedowład kończyn).
Białaczka jest chorobą nieuleczalną, gdy już pojawią się objawy, leczenie ma na celu jedynie poprawę samopoczucia i ich złagodzenie.
Na szczęście w walce z białaczką nie jesteśmy samotni – regularne szczepienia kotów wychodzących, bądź w jakikolwiek inny sposób narażonych na zarażenie, pozwolą uchronić nasze koty przed tą chorobą.